วันอาทิตย์ที่ 26 ธันวาคม พ.ศ. 2553

สารพันปัญหา ท่าร่วมรัก (ตอนจบ)


ท่าร่วมรัก
สารพันปัญหา...ท่าร่วมรัก (ตอนจบ)

ว่ากันว่าท่าที่ผู้หญิงเจ็บน้อยที่สุดคือท่าที่ผู้หญิงอยู่ข้างบน

    แม่นแล้ว แถมม่วนหลายด้วยเพราะในท่าที่เรียกว่า Woman on top นั้นเป็นท่วงท่าที่ผู้หญิงสามารถที่จะควบคุมการสอดใส่ให้เป็นไปในทิศทางของมุมตกมุมกระทบที่สอดคล้องกับช่องทางสวรรค์ของเธอ นอกจากนี้ผู้หญิงที่มีความสามารถจะรู้จักการควบคุมกล้ามเนื้อโดยรอบช่องคลอด

    ให้คลายออกด้วยการเบ่งเหมือนเบ่งถ่ายอุจจาระแต่เป็นการคลายกล้ามเนื้อรอบช่องคลอดไปในตัว ก็จะทำให้ช่องคลอดของเธอสามารถที่จะขยายตัวรับกับขนาดของเขาคนนั้นได้เป็นอย่างดี


    และถ้าเธอรู้จักการบีบรัดช่องคลอดด้วยการฝึกขมิบก้นเป็นการทำให้กล้ามเนื้อช่องคลอดหดตัวก็จะสามารถทำให้ช่องคลอดของเธอรับกับขนาดของเขาคนนั้น

    ที่อาจมีขนาดต่ำกว่ามาตรฐานไปบ้างทำให้เกิดการฟิตแน่นและได้รับความสุขจากการสัมผัสที่ลึกซึ้งด้วยกันอย่างประทับใจไปนานแสนนาน

    นอกจากนี้ในท่วงท่าที่ผู้หญิงอยู่ด้านบนนั้นถ้าอวัยวะของทั้งสองแนบสนิทฟิตแน่นแล้วจะทำให้เกิดการกระตุ้นจุด จีสปอต ของเธอได้เป็นอย่างดีทำให้อารมณ์กระสันต์ของเธอถูกเร่งเร้า

    จนสามารถที่จะผลิตน้ำหล่อลื่นออกมามากจนทำให้ช่องทางรับเรียบลื่นไม่ติดขัดในการเคลื่อนไหวที่ให้ความเสียดสีอันแสนประทับใจและไม่เจ็บ

แถมเป็นท่วงท่าที่ผู้หญิงสามารถถึงจุดสุดยอดได้เร็วและดีด้วยจนประทับใจกันทั้งสองฝ่าย



ควรจะร่วมรักกับผู้หญิงอ้วนในแบบไหนจึงจะสะใจทั้งคู่
    ผู้ชายมักจะสะใจถ้าสามารถที่จะสอดใส่ของเขาเข้าไปได้ลึกที่สุด เช่นกันผู้หญิงก็อยากให้ผู้ชายของเธอหลั่งภายในส่วนที่ลึกที่สุดของซอกหลืบเธอเช่นกัน นั่นเป็นความรู้สึกที่สั่งสมมาตามธรรมชาติโดยไม่รู้ตัว และการที่จะสามารถสอดเข้าไปได้ลึกที่สุด



ในผู้หญิงที่ค่อนข้างจะสมบูรณ์เจ้าเนื้อซึ่งก็มีจำนวนมากขึ้นในยุคนี้และเป็นความท้าทายอย่างหนึ่งของผู้ชายหลายต่อหลายคนที่ฝันอยากลองร่วมรักกับผู้หญิงเจ้าเนื้อดูสักครั้ง แน่นอนว่าส่วนนั้นของเธอมีกันชนที่หนาและช่องทางที่จะเข้าไปก็ถูกหนีบระหว่างต้นขาที่ใหญ่จนปิดแน่น


    ทำอย่างไรจึงจะทำให้ช่องทางรักเปิดกว้างให้เข้าไปสัมผัสได้จึงเป็นโจทย์ปัญหาของคนที่อยากลองแต่ไม่อยากเรียนรู้ด้วยตนเอง คำตอบก็คือให้เธอนอนหงายบริเวณขอบเตียงโดยชันขาขึ้นและแยกขาทั้งสองข้างออกให้มากเพียงพอที่จะเปิดประตูแห่งความหฤหรรษ์ออกมา

    ให้ชายหนุ่มของเธอได้เยี่ยมยลและลองใช้ จะเป็นขอบอย่างอื่นก็ไม่รังเกียจเช่นขอบโต๊ะรับประทานอาหารหรือขอบม้านั่ง ต่อจากนั้นคงไม่ต้องบอกนะว่าทำอย่างไร


แล้วร่วมรักกันท่าไหนจึงอันตรายแบบสุดๆ
    อะไรที่สนุกสุดๆ ก็อันตรายสุดๆ เช่นกัน ว่ากันว่าการร่วมรักในท่วงท่าที่เรียกว่า Woman on Top นั้นเป็นท่วงท่าที่ผู้หญิงสนุกแบบสุดๆ และไม่เจ็บด้วยทำให้เธอสามารถที่จะกระแทกกระทั้นได้อย่างเมามันในอารมณ์แต่เมื่อเป็นดังนั้นถ้าผู้ชายของเธอไม่สามารถที่จะควบคุมการเคลื่อนไหวได้ดี

    การกระแทกผิดมุมก็อาจทำให้ของรักของหวงของฝ่ายชายเกิดชอกช้ำหรืออาจจะหักกลางได้ถ้าผิดมุมแบบสุดๆ ถึงแม้โอกาสจะเกิดน้อยแต่หมอๆ ทั้งหลายก็เคยเห็นมาแล้วว่ามันทุลักทุเลแค่ไหนเวลาเกิดเรื่อง

    เพราะอวัยวะเพศชายที่หักภายในจะยังแข็งและมีเลือดคั่งอยู่แต่ด้านนอกจะเหี่ยวโดยเร็วเพราะความเจ็บปวดทำให้ไม่สามารถที่จะดึงออกได้ง่าย บางครั้งบางคราจึงต้องหามส่งโรงพยาบาลทั้งสองคนเป็นที่สนุกสนานบันเทิงใจของผู้ได้พบเห็น

    และบางครั้งถึงกับต้องสั่งแพทย์ฉุกเฉินไปที่เกิดเหตุเพื่อที่จะแยกร่างออกจากกัน ลองนึกตามนะว่าถ้าเกิดกับตัวเองจะเป็นอย่างไร เพราะฉะนั้นก็บันยะบันยังและควบคุมสติอารมณ์บ้างในท่วงท่าการร่วมรักที่แสนมันส์นี้จะได้มีใช้กันต่อนานๆ

ท่าร่วมรักแบบไหนที่ทำให้เกิดความชื่นชมยินดีในกันและกันมากที่สุด
    น่าจะเป็นท่าร่วมรักในรูปแบบของ Tantra Sex แบบหนึ่งที่ชายและหญิงนั่งหันหน้าเข้าหากันและเมื่อฝ่ายชายได้สอดอวัยวะของเขาเข้าสู่ซอกมุมอันเร้นลับของผู้หญิงของเขาเรียบร้อยแนบแน่นแล้วก็จะยังไม่เคลื่อนไหวร่างกายส่วนใดๆ แต่จะใช้กระแสจิตมองตากัน



    ถ่ายทอดความรักความผูกพันในกันและกันจนประสานเป็นหนึ่งเดียว และให้พลังงานแห่งความรักของทั้งสองได้ไหลวนในกันและกันผ่านจุดยุทธศาสตร์ของทั้งสองที่ประสานแนบแน่นอยู่ตลอดเวลาจนสามารถที่จะถึงจุดสุดยอดได้

    โดยไม่ต้องเคลื่อนไหวร่างกายแต่ใช้กระแสพลังงานที่ผ่านจิตใจเคลื่อนไหวแทน นี่เป็นวรยุทธ์ขั้นสูงในการร่วมรัก เหมือนที่ว่า "ไม่เคลื่อนไหวก็คือการเคลื่อนไหว" ตามสำนวนกำลังภายในนั่นแหละ

    และถ้ายังฝึกไม่ได้ในท่านี้การเคลื่อนเข้าออกถึงจะลำบากบ้างแต่ก็พอทำได้โดยสะดวกด้วยความร่วมมือที่ประสานเป็นหนึ่งเดียวของคนสองคน และเมื่อรู้ใจกันนานๆ แล้วสุดยอดของท่วงท่าร่วมรักก็คงสามารถที่จะทำได้ในวันหนึ่ง เป็นวันนั้น...ที่หลายคนรอคอย
http://sex.mwake.com/story/82/สารพันปัญหา-ท่าร่วมรัก-(ตอนจบ).html

ประเภทของนาฏศิลป์ไทย

นาฎศิลป์ คือ การร่ายรำที่มนุษย์ได้ปรุงแต่งจากลีลาตามธรรมชาติให้สวยสดงดงาม โดยมีดนตรีเป็นองค์ประกอบในการร่ายรำ
นาฎศิลป์ของไทย แบ่งออกตามลักษณะของรูปแบบการแสดงเป็นประเภทใหญ่ ๆ 4 ประเภท คือ

1. โขน

ทศกัณฑ์เป็นการแสดงนาฎศิลป์ชั้นสูงของไทยที่มีเอกลักษณ์ คือ ผู้แสดงจะต้องสวมหัวที่เรียกว่า หัวโขน และใช้ลีลาท่าทางการแสดงด้วยการเต้นไปตามบทพากย์ การเจรจาของผู้พากย์และตามทำนองเพลงหน้าพาทย์ที่บรรเลงด้วยวงปี่พาทย์ เรื่องที่นิยมนำมาแสดง คือ พระราชนิพนธ์บทละครเรื่องรามเกียรติ์ แต่งการเลียนแบบเครื่องทรงของพระมหากษัตริย์ที่เป็นเครื่องต้น เรียกว่าการแต่งกายแบบ “ยื่นเครื่อง” มีจารีตขั้นตอนการแสดงที่เป็นแบบแผน นิยมจัดแสดงเฉพาะพิธีสำคัญได้แก่ งานพระราชพิธีต่าง ๆ

2. ละคร

ละครใน เป็นศิลปะการร่ายรำที่เล่นเป็นเรื่องราว มีพัฒนาการมาจากการเล่านิทาน ละครมีเอกลักษณ์ในการแสดงและการดำเนินเรื่องด้วยกระบวนลีลาท่ารำ เข้าบทร้อง ทำนองเพลงและเพลงหน้าพาทย์ที่บรรเลงด้วยวงปี่พาทย์ มีแบบแผนการเล่นที่เป็นทั้งของชาวบ้านและของหลวงที่เรียกว่า ละครโนราชาตรี ละครนอก ละครใน เรื่องที่นิยมนำมาแสดงคือ พระสุธน สังข์ทอง คาวี อิเหนา อุณรุท นอกจากนี้ยังมีละครที่ปรับปรุงขึ้นใหม่อีกหลายชนิด การแต่งกายของละครจะเลียนแบบเครื่องทรงของพระมหากษัตริย์ เรียกว่า การแต่งการแบบยืนเครื่อง นิยมเล่นในงานพิธีสำคัญและงานพระราชพิธีของพระมหากษัตริย์

3. รำ และ ระบำ

เป็นศิลปะแห่งการร่ายรำประกอบเพลงดนตรีและบทขับร้อง โดยไม่เล่นเป็นเรื่องราว ในที่นี้หมายถึงรำและระบำที่มีลักษณะเป็นการแสดงแบบมาตรฐาน ซึ่งมีความหมายที่จะอธิบายได้พอสังเขป ดังนี้

3.1 รำ รำไทย หมายถึง ศิลปะแห่งการรายรำที่มีผู้แสดง ตั้งแต่ 1-2 คน เช่น การรำเดี่ยว การรำคู่ การรำอาวุธ เป็นต้น มีลักษณะการแต่งการตามรูปแบบของการแสดง ไม่เล่นเป็นเรื่องราวอาจมีบทขับร้องประกอบการรำเข้ากับทำนองเพลงดนตรี มีกระบวนท่ารำ โดยเฉพาะการรำคู่จะต่างกับระบำ เนื่องจากท่ารำจะมีความเชื่อมโยงสอดคล้องต่อเนื่องกัน และเป็นบทเฉพาะสำหรับผู้แสดงนั้น ๆ เช่น รำเพลงช้าเพลงเร็ว รำแม่บท รำเมขลา –รามสูร เป็นต้น

3.2 ระบำ ระ และระบำหมายถึง ศิลปะแห่งการร่ายรำที่มีผู้เล่นตังแต่ 2 คนขึ้นไป มีลักษณะการแต่งการคล้ายคลึงกัน กระบวนท่ารายรำคล้าคลึงกัน ไม่เล่นเป็นเรื่องราว อาจมีบทขับร้องประกอบการรำเข้าทำนองเพลงดนตรี ซึ่งระบำแบบมาตรฐานมักบรรเลงด้วยวงปี่พาทย์ การแต่งการนิยมแต่งกายยืนเครื่องพระนาง-หรือแต่งแบบนางในราชสำนัก เช่น ระบำสี่บท ระบำกฤดาภินิหาร ระบำฉิ่งเป็นต้น


4. การแสดงพื้นเมือง

เป็นศิลปะแห่งการร่ายรำที่มีทั้งรำ ระบำ หรือการละเล่นที่เป็นเอกลักษณ์ของกลุ่มชนตามวัฒนธรรมในแต่ละภูมิภาค ซึ่งสามารถแบ่งออกเป็นภูมิภาคได้ 4 ภาค ดังนี้

4.1 การแสดงพี้นเมืองภาคเหนือ รำพื้นบ้านภาคเหนือ เป็นศิลปะการรำ และการละเล่น หรือที่นิยมเรียกกันทั่วไปว่า “ฟ้อน” การฟ้อนเป็นวัฒนธรรมของชาวล้านนา และกลุ่มชนเผ่าต่าง ๆ เช่น ชาวไต ชาวลื้อ ชาวยอง ชาวเขิน เป็นต้น ลักษณะของการฟ้อน แบ่งเป็น 2 แบบ คือ แบบดั้งเดิม และแบบที่ปรับปรุงขึ้นใหม่ แต่ยังคงมีการรักษาเอกลักษณ์ทางการแสดงไว้คือ มีลีลาท่ารำที่แช่มช้า อ่อนช้อยมีการแต่งกายตามวัฒนธรรมท้องถิ่นที่สวยงามประกอบกับการบรรเลงและขับร้องด้วยวงดนตรีพื้นบ้าน เช่น วงสะล้อ ซอ ซึง วงปูเจ่ วงกลองแอว เป็นต้น โอกาสที่แสดงมักเล่นกันในงานประเพณีหรือต้นรับแขกบ้านแขกเมือง ได้แก่ ฟ้อนเล็บ ฟ้อนเทียน ฟ้อนครัวทาน ฟ้อนสาวไหมและฟ้อนเจิง

4.2 การแสดงพื้นเมืองภาคกลาง รำกลองยาวเป็นศิลปะการร่ายรำและการละเล่นของชนชาวพื้นบ้านภาคกลาง ซึ่งส่วนใหญ่มีอาชีพเกี่ยวกับเกษตรกรรม ศิลปะการแสดงจึงมีความสอดคล้องกับวิถีชีวิตและพื่อความบันเทิงสนุกสนาน เป็นการพักผ่อนหย่อนใจจากการทำงาน หรือเมื่อเสร็จจากเทศการฤดูเก็บเก็บเกี่ยว เช่น การเล่นเพลงเกี่ยวข้าว เต้นกำรำเคียว รำโทนหรือรำวง รำเถิดเทอง รำกลองยาว เป็นต้น มีการแต่งกายตามวัฒนธรรมของท้องถิ่น และใช้เครื่องดนตรีพื้นบ้าน เช่น กลองยาว กลองโทน ฉิ่ง ฉาบ กรับ และโหม่ง



4.3 การแสดงพื้นเมืองภาคอีสาน รำพื้นบ้านเป็นศิลปะการรำและการเล่นของชาวพื้นบ้านภาคอีสาน หรือ ภาคตะวนออกเฉียงเหนือของไทย แบ่งได้เป็น 2 กลุ่มวัฒนธรรมใหญ่ ๆ คือ กลุ่มอีสานเหนือ มีวัฒนธรรมไทยลาวซึ่งมักเรียกการละเล่นว่า “เซิ้ง ฟ้อน และหมอลำ” เช่น เซิ้งบังไฟ เซิ้งสวิง ฟ้อนภูไท ลำกลอนเกี้ยว ลำเต้ย ซึ่งใช้เครื่องดนตรีพื้นบ้านประกอบ ได้แก่ แคน พิณ ซอ กลองยาว อีสาน ฉิ่ง ฉาบ ฆ้อง และกรับ ภายหลังเพิ่มเติมโปงลางและโหวดเข้ามาด้วย ส่วนกลุ่มอีสานใต้ได้รับอิทธิพลไทยเขมร มีการละเล่นที่เรียกว่า เรือม หรือ เร็อม เช่น เรือมลูดอันเร หรือรำกระทบสาก รำกระเน็บติงต็อง หรือระบำตั๊กแตน ตำข้าว รำอาไย หรือรำตัด หรือเพลงอีแซวแบบภาคกลางวงดนตรี ที่ใช้บรรเลง คือ วงมโหรีอีสานใต้ มีเครื่องดนตรี คือ ซอด้วง ซอด้วง ซอครัวเอก กลองกันตรึม พิณ ระนาด เอกไม้ ปี่สไล กลองรำมะนาและเครื่องประกอบจังหวะ การแต่งกายประกอบการแสดงเป็นไปตามวัฒนธรรมของพื้นบ้าน ลักษณะท่ารำและท่วงทำนองดนตรีในการแสดงค่อนข้างกระชับ รวดเร็ว และสนุกสนาน

4.4 การแสดงพื้นเมืองภาคใต้ โนราเป็นศิลปะการรำและการละเล่นของชาวพื้นบ้านภาคใต้อาจแบ่งตามกลุ่มวัฒนธรรมได้ 2 กลุ่มคือ วัฒนธรรมไทยพุทธ ได้แก่ การแสดงโนรา หนังตะลุง เพลงบอก เพลงนา และวัฒนธรรมไทยมุสลิม ได้แก่ รองเง็ง ซำแปง มะโย่ง (การแสดงละคร) ลิเกฮูลู (คล้ายลิเกภาคกลาง) และซิละ มีเครื่องดนตรีประกอบที่สำคัญ เช่น กลองโนรา กลองโพน กลองปืด โทน ทับ กรับพวง โหม่ง ปี่กาหลอ ปี่ไหน รำมะนา ไวโอลิน อัคคอร์เดียน ภายหลังได้มีระบำที่ปรับปรุงจากกิจกรรมในวิถีชีวิต ศิลปาต่างๆ เข่น ระบำร่อนแต่ การีดยาง ปาเตต๊ะ เป็นต้น


การใช้คอมพิวเตอร์เบื้องต้น
(Microsoft Windows)
                                เนื้อหาจะเป็นการแนะนำ การใช้คอมพิวเตอร์เบื้องต้น ต่าง ๆ ที่จำเป็น ตั้งแต่การเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ การจับเม้าส์ การกดปุ่มบนเม้าส์ ตลอดจนการเปิดโปรแกรมต่าง ๆ ขึ้นมา การปิดโปรแกรมต่าง ๆ เมื่อไม่ใช้งาน การแก้ไขเครื่องในกรณีเครื่องเกิดอาการ Hang การปิดเครื่องคอมพิวเตอร์ที่ถูกต้อง

การเปิดเครื่องคอมพิวเตอร์

1.       ตรวจสอบปลั๊กเสียก่อนว่า เสียบเรียบร้อยดีหรือไม่
2.       ที่จอภาพ กดสวิทซ์ เพื่อเปิดจอภาพ
3.       ที่ CPU. ด้านหน้า จะมีสวิทซ์ เพื่อเปิดเครื่อง (กดเบา ๆ )
4.       เมื่อเปิดเครื่องแล้ว รอสักครู่ ที่จอภาพจะมีข้อความเพื่อตรวจสอบระบบต่าง ๆ
5.       จากนั้น จะมีเสียง 1 ครั้ง
6.       ที่หน้าจอภาพจะขึ้นคำว่า Windows เป็นการเริ่มต้นการใช้เครื่อง เพราะเครื่องจะต้องเรียกโปรแกรมควบคุมเครื่องที่ชื่อว่า Windows เสียก่อน (จะใช้เวลาประมาณ 3 นาที)
7.       จากนั้นหน้าจอภาพจะมีโปรแกรมต่าง ๆ อยู่ด้านซ้าย และด้านล่างจะมีแถบ Task Bar ให้เราทำงานได้

การเลิกใช้เครื่องคอมพิวเตอร์

1.       คลิ๊กที่ปุ่ม Start
2.       เลื่อนมาคลิ๊กที่คำสั่ง Shut Down
3.       คลิ๊กปุ่ม Ok
4.       รอสักครู่เครื่องจะเริ่มทำการปิดระบบต่าง ๆ ของคอมพิวเตอร์
5.       จากนั้นเครื่องจะดับเอง
6.       ยกเว้น จอภาพ ให้กดสวิทซ์ ปิดจอด้วย

ส่วนประกอบของหน้าจอภาพเมื่อเข้าสู่วินโดวส์เรียบร้อยแล้ว

1.       ส่วนที่เป็นภาพฉากหลัง เราเรียกว่า ส่วนพื้นจอภาพ (Desk Top)
2.       ด้านซ้ายของจอภาพ ส่วนที่เป็นรูปภาพ และมีคำบอกว่าเป็นโปรแกรมอะไร เรียกว่า (Icon) ลักษณะจะเป็นโปรแกรมต่าง ๆ ที่วินโดวส์ จะนำมาไว้ที่จอภาพ ส่วนใหญ่จะเป็นโปรแกรมที่ถูกเรียกใช้บ่อย ๆ
3.       ด้านล่างของจอภาพที่เป็นแถบสีเทา เราเรียกว่า (Task Bar) เป็นส่วนบอกสถานะต่าง ๆ โดยที่ด้านขวาของ ทาสบาร์ จะบอกเวลาปัจจุบัน สถานะของแป้นพิมพ์ว่า ภาษาไทย หรือ อังกฤษ โปรแกรมที่ถูกฝังตัวอยู่ ส่วนแถบตรงกลางจะใช้บอกว่า ขณะนี้เราเปิดโปรแกรมอะไรใช้งานอยู่บ้าง ด้านซ้ายของจอภาพ จะมีปุ่ม Start ใช้ในการเริ่มเข้าสู่โปรแกรมต่าง ๆ
การกดปุ่มบนเม้าส์ (Mouse) เม้าส์ในปัจจุบันจะมี 2 ปุ่ม ซ้าย และขวา ส่วนถ้าเป็นแบบล่าสุด จะมีปุ่มคล้าย ๆ ล้ออยู่ตรงกลางเพื่อใช้ในการเลื่อน ขึ้น และ ลง บนหน้าจอภาพ (Scroll Bar) ในการกดปุ่มบนเม้าส์นั้น จะมีวิธีกดปุ่มบนเม้าส์อยู่ทั้งหมด 4 วิธีคือ
1.       คลิ๊ก (Click) คือการใช้นิ้วชี้กดปุ่ม ซ้าย ของเม้าส์ 1 ครั้ง ใช้ในการเลือกสิ่งต่าง ๆ บนจอภาพ
2.       ดับเบิ้ลคลิ๊ก (Double Click) คือการใช้นิ้วชี้กดปุ่ม ซ้าย ของเม้าส์ 2 ครั้ง ติดกันอย่างเร็ว ใช้ในการเปิดโปรแกรมที่อยู่ด้านซ้ายของจอภาพ
3.       แดร๊ก (Drag) คือการกดปุ่ม ซ้าย ของเม้าส์ ค้างไว้ แล้วลากเม้าส์ ใช้ในการย้ายสิ่งต่าง ๆ
4.       คลิ๊กขวา (Right – Click) คือการใช้นิ้วกลาง กดปุ่ม ขวา ของเม้าส์ 1 ครั้ง ใช้ในการเข้าเมนูลัดของโปรแกรม (Context Menu)
การเปิดโปรแกรมขึ้นมาใช้งาน เช่น ต้องการเปิดโปรแกรมเครื่องคิดเลข (Calculator)
1.       คลิ๊กที่ปุ่ม Start ตรงแถบทาสบาร์ด้านล่างซ้ายมือ
2.       เลื่อนเม้าส์เพื่อให้ลูกศรที่จอภาพ ชี้ที่คำว่า Program ตรงนี้ชี้ไว้เฉย ๆ ครับ ไม่ต้องคลิ๊กเม้าส์
3.       เลื่อนเม้าส์ไปทางขวา ในแนวนอนก่อน แล้วเลื่อนขึ้นไปที่คำว่า Accessories ไม่ต้องคลิ๊กเม้าส์
4.       เลื่อนเม้าส์ไปทางขวา ในแนวนอนอีก แล้วเลื่อนลงมาที่คำว่า Calculator
5.       จากนั้นจับเม้าส์ให้ นิ่ง ๆ คลิ๊กเม้าส์ 1 ที (คือการกดปุ่ม ซ้าย ของเม้าส์ 1 ครั้ง)
6.       กรอบต่าง ๆ จะหายไป แล้วเครื่องจะเปิดหน้าต่าง เครื่องคิดเลขขึ้นมา ถือว่าเสร็จขึ้นตอนการเปิดโปรแกรมเครื่องคิดเลข ขึ้นมาใช้งาน ครับ

การปิดโปรแกรม เครื่องคิดเลข

1.       ที่หน้าต่างเครื่องคิดเลข (Calculator) ตรงด้านบน ขวา มือจะมีปุ่มอยู่ 3 ปุ่ม
2.       ให้เลื่อนเม้าส์ ไปที่ปุ่มที่ 3 ทางขวามือ (ปุ่มจะเป็นรูป กากบาท X ) เมื่อเลื่อนเม้าส์ไปวางจะมีคำว่า Close
3.       คลิ๊ก 1 ครั้ง เครื่องก็จะปิดหน้าต่างโปรแกรมเครื่องคิดเลขไป
การขยายหน้าต่างของโปรแกรมให้เต็มจอภาพ (Maximize)
1.       ที่หน้าต่าง ด้านบน ขวามือ ให้คลิ๊ก ปุ่มที่สอง เครื่องจะมีข้อความขึ้นมาว่า Maximize (แต่ถ้าหน้าต่าง ถูกขยายขึ้นมาอยู่แล้ว คำจะเปลี่ยนเป็น Restore ถ้าคลิ๊กลงไปจะกลายเป็นหน้าต่าง ขนาดปกติครับ)
2.       จากนั้นเครื่องจะขยายหน้าต่างให้เต็มจอ ส่วนใหญ่เราจะขยายหน้าต่างให้เต็มจอเพื่อให้เห็นรายละเอียดในหน้าต่างมากขึ้นครับ
การลดขนาดหน้าต่างเป็น Icon ลงใน ทาสบาร์ หรือ การซ่อนหน้าต่าง (Minimize)
1.       ที่หน้าต่าง ด้านบน ขวามือ ให้คลิ๊กปุ่มที่เป็นขีด ลบ ถ้าเลื่อนเม้าส์ไปวางจะขึ้นคำว่า Minimize
2.       คลิ๊กลงไป 1 ครั้ง เครื่องก็จะซ่อนหน้าต่าง ลงไปไว้ด้านล่างตรงทาสบาร์
3.       ที่ทาสบาร์จะมีคำเป็นลักษณะปุ่มเขียนว่า ซ่อนโปรแกรมอะไรไว้
4.       แต่ ถ้าอยากเรียกขึ้นมาใช้งานตามเดิม ให้คลิ๊กที่ปุ่มด้านล่างที่ทาสบาร์ที่เราซ่อนเอาไว้ เครื่องก็จะเปิดหน้าต่างโปรแกรมที่เราซ่อนเอาไว้ ขึ้นมาใช้งานได้ตามเดิม
การปิดโปรแกรมที่ทำให้เครื่องเกิดอาการแฮงค์ (Hang) อาการแฮงค์ คืออาการที่เราอาจจะเปิดโปรแกรมขึ้นมาหลายโปรแกรม แล้วทำให้เครื่องคอมพิวเตอร์ทำงานไม่ทัน หรือเราอาจจะคลิ๊กเม้าส์หลายครั้ง ในขณะที่เครื่องกำลังประมวลผลอยู่ จนเครื่องทำงานไม่ทัน เลยเกิดอาการแฮงค์ ซึ่งอาการแฮงค์นี้จะทำให้เราไม่สามารถคลิ๊กอะไรที่จอภาพได้เลย วิธีการแก้ไขเบื้องต้นคือ
1.       ที่แป้นพิมพ์ ให้เรากดปุ่ม Ctrl + Alt ค้างไว้ แล้วอีกมือหนึ่ง กดปุ่ม Delete แล้วปล่อย
2.       เครื่องจะขึ้นหน้าต่าง Task Manager ขึ้นมา
3.       จากนั้น เราคลิ๊กที่โปรแกรมที่เราคิดว่าทำให้เครื่องแฮงค์
4.       ด้านล่าง คลิ๊กที่ปุ่ม End Task เครื่องจะปิดโปรแกรมนั้นทิ้งไป
5.       ถ้าไม่มีการปิดโปรแกรมอื่นอีก ก็ให้เลือกปุ่ม Cancel ออกมา




วันพุธที่ 6 ตุลาคม พ.ศ. 2553

โรคมะเร๊งปากมดลูก



ที่มา    http://www.nci.go.th/knowledge/pakmodluk.html

วิธีการสื่อสาร

เกร็ดความรู้เรื่องของคอมพิวเตอร์

5.
เกร็ดความรู้เกี่ยวกับคอมพิวเตอร์
35B
5.1 ระบบความปลอดภัย
207B
ต้องการให้เอกสารเป็นความลับหรือสามารถเข้าไปแก้ไขหรือเปลี่ยนแปลงเอกสารได้
ในการสร้างเอกสารบ่อยครั้งที่ผู้สร้างต้องการสร้างระบบความปลอดภัยให้กับเอกสารของตน เพื่อ
1.
เลือกคำสั่ง [เครื่องมือ > ตัวเลือก] 2.เลือกคำสั่ง [ควำมปลอดภัย]
ศูนย์เทคโนโลยีและสารสนเทศประจาศาลฎีกา
version 1.1 นิโรบล นุชอุดม
4
36B
เอกสารและปิดจากนั้นให้ทดลองเปิด แฟ้มเอกสารที่ปิดไปเมื่อสักครู่ โปรแกรมจะถามรหัสก่อน
เข้าไปเปิดงานและแก้ไข ให้ใส่รหัสไปและตอบตกลง
เมื่อใส่รหัสแล้วโปรแกรมจะถามเพื่อยืนยันรหัสที่ตั้งไว้ จากนั้นให้ทาการบันทึกแฟ้ม
กลับสู่หน้าหลัก
3.
ใส่รหัสควำมปลอดภัย > ตกลง
ศูนย์เทคโนโลยีและสารสนเทศประจาศาลฎีกา
version 1.1 นิโรบล นุชอุดม
5
37B
5.2.1
5.2 คีย์ลัดสาหรับโปรแกรม Microsoft Wordคีย์ลัด Microsoft Word
สร้างกระดาษใหม่
Ctrl + N
เปิดแฟ้ม
Ctrl + O
บันทึก
Ctrl + S
พิมพ์
Ctrl + P
เลิกทาการพิมพ์ป้อน
Ctrl + Z
ทาซ้าการพิมพ์ป้อน
Ctrl + Y
ตัด
Ctrl + X
คัดลอก
Ctrl + C
วาง
Ctrl + V
คลุมดาทั้งหมด
Ctrl + A
ค้นหา
Ctrl + F
แทนที่
Ctrl + H
ไปที่
Ctrl + G
เชื่อมโยงหลายมิติ
Ctrl + K
ไปที่แฟ้ม
Alt + A
ไปที่แก้ไข
Alt + D
ไปที่แทรก
Alt + M
ไปที่เครื่องมือ
Alt + 8
การสะกดและไวปกรณ์
F7
ค้นหา ไปที่ แทนที่
F5
บักทึกแฟ้มเป็น
F12
ปิด
Ctrl + W
กลับสู่หน้าหลัก
ศูนย์เทคโนโลยีและสารสนเทศประจาศาลฎีกา
version 1.1 นิโรบล นุชอุดม
6
5.2.2
คีย์ลัดในการแทรกข้อความด้วยคีย์บอร์ด
กลับสู่หน้าหลัก
เลื่อนไปยังตัวอักษรถัดไป
เลื่อนไปตัวอักษรก่อนหน้านี้
เลื่อนไปยังบรรทัดก่อนหน้านี้
เลื่อนไปยังบรรทัดถัดไป
เลื่อนไปยังต้นแถวของแถวนั้น
เลื่อนไปยังท้ายแถวของแถวนั้น
เลื่อนเอกสารขึ้นหนึ่งหน้า
เลื่อนเอกสารลงหนึ่งหน้า
+
เลื่อนไปที่คาที่อยู่ถัดไป
+
เลื่อนไปที่คาที่อยู่ก่อนหน้า
+
เลื่อนไปที่ย่อหน้าถัดไป
+
เลื่อนไปที่ย่อหน้าปัจจุบันหรือย่อหน้าก่อนหน้าปัจจุบัน
+
เลื่อนไปต้นเอกสาร
+
เลื่อนไปท้ายเอกสาร
+
เลื่อนไปต้นหน้ากระดาษก่อนหน้า
+
เลื่อนไปต้นหน้ากระดาษถัดไป
ศูนย์เทคโนโลยีและสารสนเทศประจาศาลฎีกา
version 1.1 นิโรบล นุชอุดม
7
38B
5.3 แถบเครื่องมือต่างๆ ของ โปรแกรม Microsoft Word
208B
สร้างเอกสารใหม่โดยใช้แบบเอกสารปกติ
209B
เปิดเอกสารหรือแบบเอกสารที่มีอยู่แล้ว
210B
บันทึกเอกสารหรือแบบเอกสารปัจจุบัน
21B
พิมพ์เอกสารปัจจุบันโดยใช้ค่าที่ตั้งไว้
212B
แสดงเอกสารเต็มหน้าเหมือนตอนพิมพ์
213B
ตรวจคาสะกดในเอกสารปัจจุบัน
214B
ตัดส่วนที่ทาแถบสีไว้และวางไว้บนคลิปบอร์ด
215B
บอร์ด
คัดลอกส่วนที่แถบสีไว้และวางไว้บนคลิป
216B
แทรกเนื้อหาของคลิปบอร์ดที่จัดแทรก
217B
ตาแหน่งที่ระบุ
คัดลอกรูปแบบของส่วนที่แถบสีไว้ไปไว้ที่
218B
กลับการกระทาสุดท้าย
219B
ทาการทางานหลังสุดซึ่งถูกยกเลิกการกระทา
20B
แทรกตาราง
21B
เปลี่ยนคอลัมน์ของตอนที่เลือกไว้
2B
แสดงหรือซ่อนสัญลักษณ์ในการจัดเอกสาร
23B
ย่อ-ขยายจอภาพ
24B
ข้อความ
แสดงวิธีใช้คาสั่งหรือตรวจสอบรูปแบบของ
25B
ตามตัวอย่าง
จัดรูปแบบดังที่มีอยู่แล้วหรือรูปแบบข้อความ
26B
เปลี่ยนประเภทตัวอักษรของส่วนที่แถบสีไว้
27B
เปลี่ยนบนาดตัวอักษรของส่วนที่แถบสีไว
28B
สีไว้ให้เป็นตัวหนา
ทาหรือยกเลิกรูปแบบตัวอักษรส่วนที่ทาแถบ
29B
สีไว้ให้เป็นตัวเอียง
ทาหรือยกเลิกรูปแบบตัวอักษรส่วนที่ทาแถบ
230B
สีไว้เป็นขีดเส้นใต้
ทาหรือยกเลิกรูปแบบตัวอักษรส่วนที่ทาแถบ
231B
ซ้ายของบรรทัด
จัดเรียงข้อความที่ทาแถบสีไว้ให้อยู่ชิดขอบ
ศูนย์เทคโนโลยีและสารสนเทศประจาศาลฎีกา
version 1.1 นิโรบล นุชอุดม
8
232B
บรรทัด
จัดเรียงข้อความที่ทาแถบสีไว้ให้อยู่กึ่งกลาง
23B
ขวาของบรรทัด
จัดเรียงข้อความที่ทาแถบสีไว้ให้อยู่ชิดขอบ
234B
ซ้ายและขอบขวา
จัดเรียงข้อความที่ทาแถบสีไว้ให้อยู่ชิดขอบ
235B
ใส่เลขหน้าข้อความที่ทาแถบสีไว้
236B
ใส่เครื่องหมายหน้าข้อความที่ทาแถบสีไว้
237B
ลดระยะเยื้องของข้อความที่ทาแถบสีไว้
238B
เพิ่มระยะเยื้องของข้อความที่ทาแถบสีไว้
239B
แสดงหรือซ่อนแถบเครื่องมือเส้นขอบ
240B
เปลี่ยนมุมมองเป็นมุมมองปกติ
241B
เปลี่ยนมุมมองเป็นมุมมองเค้าโครงออนไลน์242B


ที่มา
http://www.supremecourt.or.th/webportal/maincode/admin/upload/files/October_18_2007_9_19_da0a019f459e37f4b5eed72760a6ba8d.pdf
เปลี่ยนมุมมองเป็นมุมมองเหมือนพิมพ์

งานไฟฟ้า

งานประปา

น้ำคือปัจจัยที่สำคัญใน การดำรงชีวิตของมนุษย์ เราสามารถใช้น้ำในการใช้ประโยชน์ต่าง ๆ ทั้งการอุปโภคและบริโภค อาคารบ้าน พักอาศัยก็เช่นเดียวกัน จำเป็นจะต้องมีการวาง ระบบน้ำประปา มาใช้ในอาคารด้วย ในการนำน้ำมาใช้กับ อาคารบ้านเรือน ทั้งหลาย จะต้องมีการวางระบบที่ดี เพื่อให้เกิดความสะดวกใน การใช้งานอีกทั้งสะดวกในการบำรุงรักษาอีกด้วย ต้องคำนึงถึง การจัดวางตำแหน่ง ท่อต่างๆได่แก่ ระบบท่อน้ำดี ระบบท่อน้ำทิ้ง ระบบท่อน้ำเสีย และ ระบบท่อระบายอากาศ ให้เหมาะสมกับการใช้งาน เพื่อประสิทธิภาพ ในการใช้ ตลอดจนอายุการใช้งานที่ยาวนานและเนื่องจากระบบท่อต่าง ๆ จะถูกซ่อนไว้ตามที่ต่างๆเช่นในผนัง พื้น ฝ้าเพดาน ฉะนั้น ก่อนการ ดำเนินการก่อสร้างต้องมีการวางแผนให้ดี เพื่อประโยชน์ในการซ่อมบำรุงในภายหลัง และนอกจากนี้ ยังมีปัจจัยอื่น ๆ ที่ต้อง คำนึงถึงอีกมากมาย ดังเช่น
1) จัดเตรียมพื้นที่การเดินท่อทั้งแนวนอน แนวดิ่ง รวมถึงระยะลาดเอียงต่าง ๆ
2) ติดตั้งฉนวนในระบบท่อที่จำเป็นเช่น ท่อน้ำเย็น เพื่อลดความเสียหายจากการรั่วซึม
3) ออกแบบระบบแขวน และรายละเอียดอื่น ๆ ตามมาตรฐานของอุปกรณ์ต่าง ๆ
4) จัดเตรียมพื้นที่สำหรับการบำรุงรักษา
ระบบน้ำประปา มีส่วนสำคัญคือ การจ่ายน้ำที่สะอาดไปยังจุดที่ใช้งานต่าง ๆ ในปริมาณ และแรงดันที่เหมาะสม กับการใช้งาน นอกเหนือ จากนั้น ยังจะต้องมีระบบ การสำรองน้ำในกรณีฉุกเฉิน หรือมีการปิดซ่อม ระบบภายนอก หรือช่วงขาดแคลนน้ำ และในอาคาร บาง ประเภท ยังต้องสำรองน้ำสำหรับ ระบบดับเพลิงแยก ต่างหากอีกด้วย
หลักการจ่ายน้ำภายในอาคารมี 2 ลักษณะคือ
1) ระบบจ่ายน้ำด้วยความดัน (Pressurized/Upfeed System)
เป็นการจ่ายน้ำโดยอาศัย การอัดแรงดันน้ำ ในระบบ ท่อประปาจากถังอัดความดัน (Air Pressure Tank) ระบบที่ใช้กับ ความสูงไม่จำกัด ทั้งยังไม่ต้องมี ถังเก็บน้ำ ไว้ดาดฟ้าอาคาร

2) ระบบจ่ายน้ำโดยแรงโน้มถ่วง (Gavity Feed/Downfeed System)
เป็นการสูบน้ำขึ้นไปเก็บไว้บนดาดฟ้าแล้ว ปล่อยลงมาตามธรรมชาติ ตามท่อต้องเป็นอาคารที่มีความสูงตั้งแต่ 10 ชั้น ขึ้นไป ถือเป็น ระบบ ที่ไม่ซับซ้อนไม่ต้องใช้ไฟในการจ่าย แต่จะต้องเตรียมถังเก็บน้ำ ไว้บนดาดฟ้า จึงต้องคำนึงถึง เรื่องโครงสร้างในการ รับน้ำหนัก และความสวยงามด้วย
ในการสำรองน้ำสำหรับการใช้งานนั้นจะต้องมีการใช้ถังเก็บน้ำแบบต่าง ๆ มาประกอบการใช้งาน ถังเก็บน้ำที่มีใช้กันอยู่โดยทั่วไป ในปัจจุบันนั้นมีหลายแบบให้เลือกใช้ รวมทั้งอาจจะต้องมีเครื่องสูบน้ำติดตั้งอีกด้วย แต่เครื่องสูบน้ำนั้น ห้ามต่อระหว่าง ระบบสาธารณะ กับถังพักน้ำในบ้าน เพราะเป็นการกระทำที่ผิดกฏหมายเนื่องจาก เป็นการสูบน้ำจากระบบสาธารณะ โดยตรงซึ่งเป็นการเอาเปรียบผู้อื่น การสูบน้ำในบ้านจะต้องปล่อยให้น้ำจาก สาธารณะมาเก็บ ในถังพักตาม แรงดันปกติเสียก่อนแล้วค่อยสูบน้ำไปยังจุดที่ต้องการอื่น ๆได้
ตำแหน่งที่ตั้งถังเก็บน้ำที่ใช้งานทั่วไปมีที่ตั้ง 2 แบบคือ
- ถังเก็บน้ำบนดิน ใช้ในกรณีที่มีพื้นที่เพียงพอกับการติดตั้ง อาจติดตั้งบนพื้นดิน หรือบนอาคาร หรือติดตั้งบนหอสูง เพื่อใช้ประโยชน์ ในการใช้แรงดันน้ำ สำหรับแจกจ่ายให้ส่วนต่างๆของอาคาร การดูแลรักษาสามารถทำได้ง่ายแต่อาจดูไม่เรียบร้อยและไม่สวยงามนัก
- ถังเก็บน้ำใต้ดิน ใช้ในกรณีที่ไม่มีพื้นที่ในการติดตั้งเพียงพอและต้องการให้ดูเรียบร้อยสวยงามการบำรุงดูแลรักษาทำได้ยาก ดังนั้นการก่อสร้าง และการเลือก ชนิดของถังต้องมีความละเอียดรอบคอบ

ที่มา http://www.novabizz.com/CDC/System31.htm

บุคคลสำคัญของไทย

สัญลักษณ์จราจร

traffic-sign

สัญลักษณ์จราจร

สัญลักษณ์จราจร ป้ายสัญลักษณ์ภาษาไทย-อังกฤษ ที่ควรรู้ เวลาไปสอบใบขับขี่ หรือเวลาขับรถ รู้ไว้ได้ประโยชน์ครับ
Traffic signs
Turn Left   ให้เลี้ยวซ้าย
เครดิต : http://www.9bkk.com/

Turn Right   ให้เลี้ยวขวา

Junction Ahead   ทางแยกข้างหน้า

Narrow Bridge   สะพานแคบ

Narrow Road   ทาง / ถนนแคบลง

Signal Ahead    สัญญาณไฟข้างหน้า

One Way Traffic    เดินรถทางเดียว

Two Way Traffic   เดินรถสวนทางกัน

Dual Carriage Way Ahead    เริ่มต้นทางคู่

Dual Carriage Way End   สิ้นสุดทางคู่

Left Winding Road    ทางคดด้านซ้าย

Right Winding Road    ทางคดทางขวา

Right Tune Split    ทางแยกด้านขวาข้างหน้า

Left Turn Split     ทางแยกด้านซ้ายข้างหน้า

Lanes Merging Left   ทางร่วมข้างหน้า (ด้านซ้าย)

Lanes Merging Right   ทางร่วมข้างหน้า (ด้านขวา)

Steep Hill Ascent   ทางขึ้นลาดชัน

Steep Hill Descent    ทางลงลาดชัน

Openning Bridge    สะพานเปิดได้

Pedestrian Crossing    ทางคนเดินข้าม

Slippery Road   ระวังถนนลื่น

Railway Crossing Without Gate¦lt;br /> ทางรถไฟข้างหน้า (ไม่มีเครื่องกั้น)

Bike Lane   ทางรถจักรยาน

Stop   ให้หยุดรถ

Roundabout Ahead   วงเวียนข้างหน้า

Caution Deer Crossing     ระวัง (กวาง) เดินข้ามถนน

Caution Cliff Ahead   ระวังหน้าผาข้างหน้า

Dangerous Bend   อันตรายทางโค้งหักศอก

Falling rock   ระวังหินร่วง

Loose Gravel   ระวังผิวทางร่วน

No Turn Left    ห้ามเลี้ยวซ้าย

No Turn Right    ห้ามเลี้ยวขวา

No U – Turn   ห้ามกลับรถ
สัญลักษณ์จราจร
No Passing   ห้ามแซง

Motorcycles & Autos Prohibited  ¦lt;br /> ห้ามรถมอเตอร์ไซด์และรถยนต์ผ่าน

Trucks Prohibited    ห้ามรถบรรทุกเข้า

No Bikes    ห้ามรถจักรยาน

No Entry    ห้ามเข้า

No Parking   ห้ามจอดรถ

No Standing and Parking  ¦lt;br /> ห้ามหยุดและห้ามจอด

No Audible   ห้ามใช้เสียง / กดแตร

No Pedestrians    ห้ามเดินข้าม

End oF Restriction    สุดเขตจำกัดความเร็ว

Width Limitation   จำกัดความกว้าง

Height Limitation   จำกัดความสูง

Weight Limitation    จำกัดน้ำหนักบรรทุก

Speed Limited (90km/ h)    จำกัดความเร็ว ไม่เกิน 90 กม./ ชม.

One Way    ให้เดินรถทางเดียว

End of Road   สุดทาง